Hazrat Navoiyning hayratlanarli baytlaridan:
Ko`zlarimda ishqdin suv erdi uyqu o’rnida,
Turfa ko’rkim, hajrdin qon bo’ldi ul suv o’rnida. Kimgakim kirpik o’qin yog’dursa ul gul rashkdin,
Jismim ichra bir tikondur har sari mo’ o’rnida.
G’ayr naqshdin qilibmen pok ko’nglim safhasin
Tut ul oy ollida, ey mashshota, ko’zgu o’rnida.
Shahsuvorimning ayog’in o’pkali rozidurur
Oy bila kun har birisi bir tepingu o’rnida.
Iztirob etsa qoshing ko’rgach ne tong shaydo ko’ngul,
Telbakim, ko’rdi yangi oy o’ltururmu o’rnida.
Dahr bo’stoni aro barqu bulutdin anglakim,
Yig’lamoq yuz qatladur bir qatla kulgu o’rnida.
Ey Navoiy, dersen: «Ul qomatni ko’nguldin chiqor»,
Ne nihol o’lturtayin ul sarvi dilju o’rnida.
Tahminan shunday ma`noda bo`lsa kerak:
Ko`zlarimda ishqdin uyqu o’rnida suv edi (ya`ni uyqu orniga tinimsiz yig`lardim), endi ko`rginki, ul suv o’rnida hajrdin qon bo’ldi (ya`ni tinimsiz yig`lagan ko`z qonaganga o`xshab qoladi)
Kimgakim ul gul kiprik o’qin yog’dirsa (ya`ni “kiprik o’qin yog’dirmoq” iborasi “qaramoq” so`ziga teng keladi) rashkdan har bir mo`yim o`rnida bir tikon paydo bo`ldi.
Boshqa hamma ishlardan, hoyu havaslardan, dunyo ishlaridan ko’nglim safhasin pok qilganman, ey mashshota (yor bezovchi ayol - parikmaxer), oy ollida ko’zgu o’rnida tutgin.
Otga yarashib turgan yorimning ayog’ini oy bilan kun har birisi bir uzangi o’rnida o’pishga rozidir.
Qoshing ko’rgach, shaydo ko’ngul iztirob etsa ajablanmayman, chunki telba yangi oyni ko`rganda iztirob etadiku!
Osmonga qarab chaqmoq va bulutdan anglaginki, bir qatla kulgu o’rnida yuz qatla yig’lamoq bor.
Ey Navoiy, «Uning qomatini ko’nguldin chiqar», dersan, ul ko`ngillarga orom beruvchi o’rnida qanday nihol o’tqazasan.
