Yurtim, ado boʻlmas armonlaring bor, Toshlarni yigʻlatgan dostonlaring bor, Oʻtmishingni oʻylab ogʻriydi jonim, Koʻksing toʻla shahid oʻgʻlonlaring bor.
Bagʻrim oʻrtar bir oʻy bahor ayyomlar, Oy borgan yoqlarga termulib shomlar. Aybin bilmay ketgan Akmal Ikromlar, Fayzullodek mardi-maydonlaring bor…
Yurtim, koʻnglingdek keng osmonlaring bor, Yulduzni yigʻlatgan dostonlaring bor. Osmonlaringdan ham diydoringga zor, Jayrondek termulgan Choʻlponlaring bor.
Qoʻling qadogʻiga bosay yuzimni, Onamsan-ku, ogʻir olma soʻzimni, Qayinbarglar yopib qaro koʻzini Olislarda qolgan Usmonlaring bor.
Alhazar, alhazar, ming bor alhazar, Ana, yurishibdi kiyganlari zar, Qodiriyni sotib shoir boʻlganlar - Mehrobingdan chiqqan chayonlaring bor…
Qurboning boʻlayin, ey onajonim, Sening faryodlaring, mening figʻonim, Oʻtmishingni oʻylab oʻrtanar jonim, Aytsam ado boʻlmas dostonlaring bor.
|