Men ming bir kecha ertak aytaman,
Ming bir kecha
Birinchi nigohning ertagini.

Ertaksevar jonim
Meni o’ldira qol.

Ammo takrorlab aytaman –
Ko’zlarning ilk uchrashuvidan boshqa
Muhabbatning ertagi yo’q.

U.Azim

Shafaqning bir parchasin uzib,
Qaladilar tongda o’choqqa –
Qozonning tinch uyqusin buzib,
Olov yondi – sig’may quchoqqa.

Xush mezbonlar turdilar qator,
Mehmonlarning hurmati sabab.
Chorpoyada tamburu dutor
Hazin o’git boshladi …. Yorab!

Derazadan – parda oralab –
Kimdir boqdi hovliga betin…
- Qanday g’amgin qo’shiq taralar –
Yomon bo’ldi bizga, azizim!

To’yimizni o’tkazing besas –
Yoningizda o’ltiray yashnab.
Faqat maqom bo’zlamasa bas,
Men siz bilan ketaman yashab.

U.Azim

Yo’lga tushti ikki chol,
To’yga borish- qarz beshak,
Birovi otga mindi
Birovi mindi eshak.

Qor-chi hamon yog’ardi
Yog’ar edi gupillab.
Yo’lni eshak boshladi,
Ot ergashdi lo’killab.

Gap boshladi ikki chol,
Suhb u yoq bu yoqdan
O’tgan-ketgan baland-past,
Goh kala goh tuyoqdan.

Suhbat degan soz narsa
Qolmasang bas surgashib,
Yo’rg’alar eshak hamon
Ot boradi ergashib.

Asta-sekin kun qaytar
Ufqlarda o’chgan rang
Qor oralab qaydadir
Bir yulduz chaqnar arang.

Cholar-chi hamon yo’lda
Suhbat o’sha-o’shaydi.
Biri dedid oqsoqol
Kun botganga o’xshaydi.

Biri dedi ey usta
Ko’zdan qolibsiz butkul.
To’rt chaqirim ovulga
Nahot yursak bir kun yo’l.

Ammo bu gap rost edi
Yulduzlar chaqnar bot-bot
Oldinda eshak borar,
Orqada lo’killar ot.

Ovuldan-chi darak yo’q
Qalin oppoq qir-qiya
Adashib ketdikmikan
Kupa-kunduz kuniya.

Gap bosdimi yo g’aflat
Tavba bu qandoq o’yin.
Qor tindiyu chollarning
Ichiga kirdi quyun.

Qora qishda to’y qilmay
Battar bo’lgur nokas, gov,
Bachchag’arning aslida
Fe’li sovuq ediyov.

Qaydadir cho’zib-cho’zib
uvlab qoldiku qashqir
aytingchi bu dam Kim ham
tashvishga tushmas axir.

Xususan, keksayganda
xafa bo’lib ketasan
Aytaylik o’sha qashqir
G’ajib ketsa netasan.

Qora sovuq Tish qayrab
Qovurg’ani ezardi
Keng sayhonda ikki chol
Yo’l axtarib kezardi.

Yo’l qayoqda to’rt taraf
Qalin oppoq qor edi.
Eng battari sovuqda
Jon saqlash dushvor edi.

Ne bo’lsa ham topshirdik
Yaratganning o’ziga
Tavakkal deb ot boshin
qayirdilar iziga.

Peshonada borini ko’rar
inson degan zot.
Yo’l soldilar qaygadir
Ot boshin qo’yib ozod.

Bir kor-hol bo’lmay endi
Uyni topib borsak bas.
Yo’rg’alaydi ot horg’in
Orqada eshak besas.

To tonggacha ikki chol
Yurdi turdi surindi
Uzoqlarda bir mahal
Qora narsa ko’rind.

Bo’g’oti bor haytovur
O’xshab turar qishloqqa
Xudoga ming shukur deb
Yurdilar o’sha yoqqa.

Tuman ichra dov-daraxt
Turar edi yaltirab
Tongga yaqin qishloqqa
Kirishdilar qaltirab.

Tugagandi bardosh ham
Tugagandi bor sabot
Yetmay bir darvozaga
To’xtab qoldi sho’rlik ot.

Joy so’raylik naryog’i
Bir gap bo’lar oqsoqol,
Qamchin Bilan taqa-tuq
Darvozani qoqdi chol.

Izg’irin-chi izg’irdi
Yeru ko’kka berib tus
Bir kampir chiqdi shut ob
Qo’lida xira fonus.

Gap boshladi chol titrab
Halqumiga kelib jon.
Bir kechaga bizlarga
Joy bersangiz yangajon.

Qora quyun charx urib
ko’z oldida tutardi
kampir kelib yaqinroq
fonusini ko’tardi.

«hoy bu senmi yeryutkur
Imoningdan kechdingmi
Aljiraysan yo to’yda
Aroq-paroq ichdingmi»

Alqissa shu ot yo’lni
Uy tomon burgan ekan.
Chol-chi o’z kampiridan
Joy so’rab turgan ekan.

A.Oripov

Tuproq bo’lib yuksalsa tanim,
Gul bo’lib gulzorga qo’shilsam.
Hech bo’lmasa eng so’nggi onim,
Mumtoz Mahal kabi sevilsam.

Bo’lmasa ham saroyga daxlim,
Muhabbati shohona bo’lsam.
Tavof qilsa oshiqlar ahli,
Mumtoz Mahal kabi sevilsam.

Bir ishq bersa menga Xudoyim,
Podshohni qul, qulni shoh qilsam.
Osmonlarga sig’masa oyim,
Mumtoz Mahal kabi sevilsam.

Garchi undoq oroyishim yo’q,
Shabnamdddek gulkosaga to’lsam.
Malikalik farmoyishim yo’q.
Mumtoz Mahal kabi sevilsam.

Jahon ichra jahon bo’lardim,
Faqat ishqni, Xudoni balsam.
Bo’lmas edi zarracha gardim,
Mumtoz Mahal kabi sevilsam.
G.Asqarova

Chorasizlik shu-da bechoralik shu:
Tushingga izlaysan ta'bir va ma'ni.
Ammo tushga kirmas - senga qorong'u -
Ichingda qanday dard pishayotgani.
Buni g'animga ham ko'rmasman ravo,
Dushmanim holiga achingim kelmas.
Bu ham qara kasal, bu ham bedavo,
Ammo, ming afsuski, muhabbat emas.
I.Mirzo

Bu kunga chidam yo‘q, yo‘q erur sabr,
Tushimda qiynoq bor, o‘ngimda jabr.
Yaqinlashmoqdadir tobora qabr,
Meni bu fursatdan qutqarurmisiz?!

Talay odamlarga yo‘liqdim, ular
Katta va’dalar-la do‘stlarim bo‘lar,
So‘ng tinmay pinxona g‘iybatim qilar,
Meni bu kulfatdan qutqarurmisiz?

Ahlimga boqaman, nigohi yomon
Qalbidan sizilib chiqqanda gumon...
Ahdlasha olmasak, bu qanday zamon,
Meni bu ofatdan qutqarurmisiz?

Jujuqlarim yig‘lar istabon saboq,
Men ular oldiga qo‘ygum qo‘g‘irchoq...
Shaytonning aytgani g‘olibdir bu chog‘,
Meni bu da’vatdan qutqarurmisiz?

Oxirat qayg‘usi yo‘qolib qolsa,
Go‘zal sanamchalar ko‘nglimni olsa,
Dunyoning ishlari ajabga solsa,
Meni bu hayratdan qutqarurmisiz?

Eng so‘nggi ishonchim qaygadir tashib,
Iymon qochib ketsa tog‘lardan oshib,
Uning ortidan zor ketsam ergashib,
Meni bu g‘ayratdan qutqarurmisiz?!

Hayot davomiga yetmasa ko‘zim,
Tig‘dek botmasa gar aytilgan so‘zim
Boshqara olmasam o‘zimni o‘zim
Meni bu hasratdan qutqarurmisiz?

... Bu kunga chidam yo‘q, yo‘q erur sabr,
Tushimda qiynoq bor, o‘ngimda jabr.
Yaqinlashmoqdadir tobora qabr,
Meni bu fursatdan qutqarurmisiz?!
Hayrulla Hamidov

So’qmoq tirik so’qmoq! –
Yam-yashil o’tloq.

Orzular baxmaldir,
Yuraklar seldir.

Dunyo – xizmatkorim!
Buyuk ishq keltir!...

Uyalib o’tadi,
Kulib o’tar ishq.

Bir qayg’u vujudga
Kiradi elas…

Sevgi – hali qayg’u,
Falokat emas…

U.Azim

U.Azim

G’amdan ko’zimni uzmay,
Tik boqaman – botirman…
Hyech narsani unutmay
Yashamoqqa qodirman.

U.Azim

Uyimizda salqin ustuvor –
Past kelmaydi sovutgich yozga.
Sprilar uy. Kechagi g’ubor
Xokandozga tushadi asta.

Xirgoyida bilmaganim kuy –
O’tgan g’amning so’kilgan choki.
Qaytib kelar uydan ketgan uy –
Oshxonada oy ichar sokin.

Yengil tortib – arib eskidan –
Charaqlaydi ro’zg’orim manim…
Karavotda yotar yuztuban
Ildiz otib horigan tanim.

U.Azim

Bugunim –
Mendan xafa,
Jimgina yig’laydi burchakda.
Bugunim - sensan.

Ertangi kunimda esa –
Hech narsa yo’q.

U.Azim

Seni kuylamoqqa «barmoq» soddadir,
«Aruz» ohangida o’zga til yuqi.
Olifta «sarbast»ning siri yoddadir,
«Mansura» - nasrning adashgan yuki.

Yuragim sezmoqda – vaznlar o’zga,
Ismingni so’zlarkan yurak yorilar –
Umr – bir tomchi yosh – urilar ko’zga…
Shu vazn shashtida she’rga borilar

U.Azim

Yomon, yashash mengzar bosinqirashga,
Ko’zingda yosh yo’qdir yig’lamoq bo’lsang.
Yurakni otsang-u qirg’in taloshga
O’lsang.

O’lsang. Shunday o’lsang, shu qadar o’lsang,
Dunyoda qolmasa, bir tola sezging.
Faqat bosh tortsa bas seni ko’mishdan
Sevging…

U.Azim

U.Azim