... Dunyoning jamiki yo‘lini ko‘rdik,
Endi bir pokiza yo‘lni ko‘rsating.
Yolgon tarixlardan yuzimiz burdik,
Iymondan dars bering, islom o‘rgating!

O’rgandik jadvalning ne bo‘lsa qismin
Xatto bilib oldik hayvonlar jismin.
Va le bilmay o‘sdik Allohning ismin
Iymondan dars bering, islom o‘rgating!

Tarix-u, jugrofiy, kimyolar yaxshi,
Ko‘zimiz ilgamas dunyolar yaxshi,
Aljabr fanidan baholar yaxshi,
Iymondan dars bering, islom o‘rgating!

Angladik iymonsiz fanlar mo‘rtligin,
Go‘yo darvozasiz, shohsiz yurtligin
Bildik ikki karra ikki to‘rtligin,
Iymondan dars bering, islom o‘rgating!

Bugun boshimiz xam, barcha tan olmish,
Ustimizdan ming-ming togutlar kulmish,
Hamma ilmlarning asosi bo‘lmish
Iymondan dars bering, islom o‘rgating!

Aziz muallima, muhtaram ustoz,
Abadiy do‘zaxdan bo‘laylik xalos,
Kuniga bitta dars, mayli zarra, oz...
Iymondan dars bering, islom o‘rgating!

Asli iymon bila islom sharafdir,
"Alloh - bitta!" degan kalom sharafdir,
Dunyoning darslari bo‘lak tarafdir,
Iymondan dars bering, islom o‘rgating!

Bu ilm farz bo‘lmish har yigit-qizga,
Bu yo‘l Allohimdan omonat sizga,
Yarashmas ushbuga hiyonat sizga,
Iymondan dars bering, islom o‘rgating!

H.Hamidov

Charx urib bo’zto’rg’ayday bo’zlashim bor boshingda,
Ey sochlaring to’lqini tun singari sim-siyo,
Xol kabi paydo bo’lgum yanog’ing yo qoshingda
Ey izlaring g’ubori ko’zlarimga to’tiyo.

Saratonda sel bo’lib
Lolazor yaratgayman.
Qahratonda yel bo’lib
Gul atrin taratgayman.

Yo’l yurib cho’llab qolsang,
Shildiragum buloqday.
Yoki dashtga yo’l solsang
Yastangayman o’tloqday.

Istab qolsang soyabon,
Men darrov chinor bo’lgum.
Cho’mar bo’lsang nogahon
Men darrov anhor bo’lgum.

Kezar bo’lsang bog’ingda
Pichirlagum misli barg.
Kyib sening dog’ingda
Bo’lmasaydim juvonmarg.

Bu dunyoda hech kim yo’q senga menday mahliyo,
Umidim bor qaragung axiyri qiyo-qiyo.

Erkin bo’lib saharda
Gulzoringda kezurman.
Qo’shiqlarim avj parda
G’unchalaring uzurman.

Nasim kabi sezdirmay
Kiprigingga to’qingum.
Ozor bermay, bezdirmay
Suratingga cho’qingum.

Qush bo’lib qochar bo’lsang tarlon bo’lib quvgayman,
Tog’larda sharsharadek g’uboringni yuvgayman.

Har mushkul, har xatarda, har balodan saqlagum,
Qayrilsang, qayrilmasang o’lguncha ardoqlagum.

Tong payti yulduz misol oq siynangda yongayman,
Yomg’irda kamalakday yuz rangda tovlangayman.

Ko’rkingga tikilgayman to ko’zimda bor ziyo,
O’zing bilmaysan senda shunchalar mehrigiyo.

Men seni injitmayman,
Valekin tinchitmayman….

Mirtemir

Shoxlar o‘z taxtidan tushganin ko‘rdik,
Harobaga do‘nmish bog‘lar ham so‘lim.
Oxiri barchamiz xulosa qildik:
"Eng katta mav’iza aslida o‘lim!"

U ustun bo‘larkan, yengilmas ekan,
Istagan paytida buyurar tashrif.
Faqat o‘lib ketgan insonlargina
Unga aytolurlar xolis bir ta’rif.

Bu ta’rif shundayki, unda yo‘q aldov,
U birovga kelmas ikki bukilib.
O’lim dunyodagi eng noqulay yov,
U urush ochmagay vaqt e’lon qilib.

Qur’onda ta’rifi kelganidek, u
Faqat oldimizdan qarshi chiqarkan.
Dunyoning yuz karra chempionin ham
Oddiy bir zarb bilan yerga yiqarkan.

O’limni o‘ldirib bo‘lmas yoronlar,
U bizga tegishli bo‘lmagan olam.
Indamay bosh egmish sohibqironlar,
Biz bilmas tezlikda o‘lim kelgan dam.

O’lim kelganida qolmay bittamiz,
Hammasi yo‘q bo‘ldi g‘animatlarning.
O’lim sharbatini totmog‘ligimiz
Haqiqatrog‘idir haqiqatlarning.

O’lim bir kularkan, bir yig‘lar ekan,
Mo‘min huzurida ko‘zida kulgu.
Baqirtirib jonni sug‘urganida
Kofir yuzlaridan sapchiydi qayg‘u...

Odam Ato tushgan davrdan buyon
O’lim savdosiga izn berilgan.
Qanday mavqelarda yashamasinlar,
Barchasi qabrga bir-bir terilgan.

Alloh elchilari o‘ldilar, shuning
O’zi yetarli bir hikmatdir bizga.
Kuniga qabrga kirayotganlar
Eng katta ma’ruza, ibratdir bizga.

Agar biz o‘limdan ibrat ololsak,
Boshqa bir da’vatning bo‘lmas keragi.
O’limdan nasihat olmaganidan
To‘xtasa yaxshidir inson yuragi...

H.Hamidov

Bir arsloni o'tdi Uzbekning
Ohi ko'kka etdi Uzbekning
Quyosh yig'la,osmon aza tut
Muhammadi ketti Uzbekning

Baland ketti,shoniga ketti
Jannatning ayvoniga ketdi
Turk yukini yelkalashay deb,
Yassaviyning yoniga ketti!

X.Xudoyberdieva.

Добавлено (04.04.2009, 10:32)
---------------------------------------------
Pahlavon Mahmud

Kim ko'rnamagu Xaq bexabar bo'lsa yomon
Orif kishi unga barobar bo'lsa yomon
Eski ekani libosni hech aybi emas
Libosning uzida ayb agar bo'lsa yomon.

Kimni qarama, katta gapirgay so‘zni,
Tortishni tilar guldek o‘ziga ko‘zni.
O’z soyam ila so‘zlashaman men tunu kun,
Ko‘rgan kabi oyinada go‘dak o‘zni.

Tuproq to‘shagida yotgan ko‘p ko‘rdim,
Yer qaro bag‘riga botgan ko‘p ko‘rdim,
Yo‘qlik olamiga ko‘z tashlaganda,
Kelmagan ko‘p ko‘rdim, ketgan ko‘p ko‘rdim

Aytmay sira olma kishining uyiga yo'l
Qadringni tushirma uzatib noniga qo'l
Minnatli kabobidan birovning doim
Qoq non ila suvingni baland qo'yguvchi bo'l

Qiyomat yaqinlab qolgani ayon,
Ayollar erlarning libosin kiymish,
Avrat-u, xayoning ko‘chasin toptab
Xatto mayin bo‘lib so‘zlamay qo‘ymish.

Rasululloh bir kun qo‘rqib so‘zlagan
Kunlar boshimizda turibdi qarang.
Atrofning yalong‘och turgan holiga
Ko‘taramiz xatto boshimiz arang.

Tuyaning o‘rkachin tasvirlab go‘yo
Jannatning hididan voz kechgan ayol
Nahot umri bo‘yi vaqt topib bir tun
O’ziga bir bora bermagan savol:

"Xoy, men kim o‘zi, jinsim ne erur,
Yarasharmi menga shu yovuz xilqat?
Ayollik libosin bir chetga otib
Asl go‘zallikdan ayrildim faqat,

Bolamning nigohi menga yovqarash,
Erimning ko‘nglida yo‘qolgan xohish.
Men qancha urinmay, aslimdan shuncha
Uzoqlashib ketdim, tingandek tovush...

Ovozim erkakcha, yurishim g‘alat,
Shimning o‘rtasida yig‘laydi hayo.
Ajabo, shunchalar xorlik bo‘lurmi,
Tubanlik bo‘lurmi, do‘stlar, ajabo???"

Ayolning ko‘nglida insofi bo‘lsa,
Ushbu savollarni berardi bir tun,
Hech qursa o‘zidan qochib boryotgan
O’g‘illari uchun, qizlari uchun...

Afsus, ushbu holga faqat ayolmas,
Balki erlarning ham ayblari mavjud.
Rashk o‘tin o‘chirgach zino-yu faxsh-la,
Dayuslik kasbiga ko‘rar taraddud.

Nardadan boshini ko‘tara olmay,
Ayollarga turmush yuklagan qopin
Odamdan yaxshilik ko‘rmoqchilarga
Ayturmiz olimlar qilgan xitobin:

"Ular o‘zlarini erkak desalar,
Dunyoda eng katta bo‘lurlar kazzob,
Chunki nikoh kuni bergan ahdiga
Qilmishlar hiyonat, berolmay javob.

Ularda mag‘rurlik asli yo‘q xislat,
Ularni iymon ham aylamish xalos.
Ularning egnidan joy olgan ko‘ylak
Faqatgina tashqi ko‘rinish, xolos.

Hayxot, bu dunyoning ishi ters bo‘ldi,
Yaxshilar ko‘ngildan yig‘lab o‘tmishlar
Ayolin ko‘chaga qo‘yganlar bugun
Ertaga bolaga ko‘krak tutmishlar,

Hali bu ketishda vazifalar ham
O’zgararmi ayol, er nasli uchun,
Go‘yoki quyoshning tunda chiqishi,
Oyning otishi-la ochiladi kun...

Yo‘q, do‘stlar, iymon bor, ishonch bor ekan,
Bunga yo‘l qo‘yilmas hech qachon, hech vaqt.
Har kim o‘z fitrati, o‘z tabiati
Amriga binoan yashamoqlik - baxt".

Hadisdan oddiy bir xulosam shulki,
Ko‘r qilar bu ko‘zni qamashtirganlar
Aslida qiyomat kunin tezlatar
Ana o‘shanday jins almashtirganlar.
H.Hamidov

Qalb bo’lganda yiroqda
Iroda ekan ojiz.
Do’stlar ham ko’p atrofda,
Ammo men yakka-yolg’iz...

Birdan qalbim keksarib,
Qon ham qochdi yuzimdan.
Sen, sirdoshni axtarib,
Xayol ketar izingdan.

Qayga ketding, yuragim,
Bitdi bardosh va toqat.
Suhbatingdir tilagim,
Tilda hasratim qat-qat.

Ko’pdir aytajak so’zim,
O’gitlaringga zormen,
Yig’laysan deb do’stlarim
Ta’na qilar. Netay men?

Sovush bermaydi menga
Yoqib ketganing olov.
Netay, yetmayman senga,
O’rtaga tashlangan g’ov.

Ishqqa maskan yuragim,
Topib ber deb qistaydi.
Nima qilay, berahm-
Ruhim seni istaydi

Xurshid Davron

Garchi shuncha mag`rur tursa ham,
Piyolaga egilar choynak.
Shunday ekan, manmanlik nechun,
Kibru havo nimaga kerak?

Kamtarin bo`l, hatto bir qadam
O`tma g`urur ostonasidan.
Piyolani inson shuning-chun
O`par doim peshonasidan.

Erkin Vohidov

P.S. Mening eng yaxshi ko'rgan she'rlarimdan bittasi