Uning hotirasi uchun bir necha satr yozgandim:

(Shoir Muhammad Yusufni eslab. Alloh rahmat qilsin.)

Olloh dardni berib shoirga
Taqdiriga yozib qo'yarmish:
Qachon dardin she'r qila olsa
Shundagina shoir o'larmish...

Sarosima qilmang shoirlar,
Dardimiz ming yilga yetadi.
Faqat dardin bir baytga bitgan
Muhammadlar o'lib ketadi.

Alisher BEK.
4 sentabr, 2004 yil.

Men sizni o'ylayman shomu saharda,
Ona, sog'insam ham bora olmayman,
Tunlari charog'on shunday shaharda,
Hech kimga ko'nglimni yora olmayman.

Men siz aytgandayin hammani sevdim,
Hammaga ishondim, mana oqibat:
O'z do'stim uyiga ko'mildi sevgim,
Kun bo'lib ko'ksimni kuydirdi nafrat.

Boshimdan o'tgani ko'kka ham ayon,
Yulduzlar qiqirlab kular oqbadan:
Men - zangor yaylovda olis, bepoyon,
Uyuridan ajrab qolgan qulunman...

Mana, ketayapman tosh yo'lda ko'zim,
Qadamim moshinlar yo'rg'asiga mos.
Yig'lasam yupatib o'zimni o'zim,
Pishqirib qo'yaman toychoqlarga xos.

Va sizni o'ylayman shomu saharda,
Ona, sog'insam ham bora olmasdan.
Tunlari charog'on shunday shaharda
Hech kimga ko'nglimni yora olmasman...

Ha, sevgi haqida. U dilga ne zeb,
Kuyinmang, ne iloj qilmasa nasib.
Baxtimga hamisha Siz sog' bo'ling deb,
Sog'ingan o'g'lingiz - Muhammad Yusuf.

Muhammad Yusuf

Iymanib yashama
Xayol pinjida,
Yoyil,
Yayra jonim,
O`rtanma g`amda.
G`iybatlarga chida,
Tuhmatga chida,
Sen bittasan, axir,
Yorug` olamda.

Men esa
Oshig`ing sening -
Eng g`arib.
Tundan so`z
Qarz olib,
Tongga tutguvchi.
Sening yonigda ham
Seni axtarib,
Sening yoningda ham
Seni kutguvchi.

Malaksan yo bashar, yo huru g’ilmonsan, bilib bo’lmas,
Bu lutfu bu nazokat birla sendin ayrilib bo’lmas.

Ajab berah dilbarsan, ajab sho’xi sitamgarsan,
Charog’I husni ro’yingdin ko’ngulni ham uzub bo’lmas.

Yuzungni oftobini ko’rub hayron bo’lub qoldim,
Falakka qul uzotib, shamsi anvarni olib bo’lmas.

Yuzung misli qizil guldur, ko’ngul chun bulbuli shaydo,
Bu gulning ishqidin bulbul chamandin ayrilib bo’lmas.

Kel, ey Mashrab, agar oshiq bo’libsan, bo’lmag’il g’ofil,
Bu g’aflat uyqusidin, ey yoronlar, uyg’onib bo’lmas.

Boborahim Mashrab sherlarini sevib o'qiyman,menga juda ham yoqadi.

Ortar.

Agar oshiqlig'im aytsam, kuyub jonu jahon o'rtar,
Bu ishq sirin bayot etsam, taqi ul xonumon o'rtar.

Kishiga ishq o'tidin zarraye yetsa, bo'lur giryon,
Bo'lub besabru betoqat, yurak-bag'ri chunon o'rtar.

Nechuk toqat qilay, do'stlar, bu dard ila bo'lub hayron,
G'amim boshqa, alam boshqa, yuragimni fig'on o'rtar.

Meni bexonumon tinmay kuyub har dam firoqingda,
"Nigoro!" deb oting aytsamki, shavqingdin zabon o'rtar.

Qayu til birla, ey jono, sening vasfing bayon aylay,
Tilim lolu ko'zum giryon, so'ngaklarni nihon o'rtar.

Na qattig' kun ekan, dilbar, visolingdin judo bo'lmoq,
Mening ohim o'tig'a bul zaminu osmon o'rtar.

Yurakda dardu g'am qat-qatki, menda qolmadi toqat,
Agar bu zarrasin bul vaqt desam, ishqi bayon o'rtar.

Bu dard ila xarob o'ldum, kelib holimni so'rmassan,
Unum chiqsa yurakdin, bu tanu jon, ustixon o'rtar.

Bu Mashrab dardini, jonoki, hech kim boshig'a solma,
Agar mahsharda oh ursam, bihishti jovidon o'rtar.

Zamona kulfatidin bu ko’ngul dog’ o’ldi, dog’ o’ldi,
Bu charxi bemuruvvatdin ko’ngul dog’ o’ldi, dog’ o’ldi.

Jarohat bo’ldi bag’rim tig’I bedodi raqiblardin,
Bu ko’tohfahm mardumdin ko’ngul dog’ o’ldi, dog’ o’ldi.

Bu gulzori fano ichra mahali bexalal yo’qtur,
Hamesha zaxmi xorodin ko’ngul dog’ o’ldi, dog’ o’ldi.

Fano mardumlarini sirridin hech kimsa yo’q ogah,
Qabihguftor mardumdin ko’ngul dog’ o’ldi, dog’ o’ldi.

Ko’ngul qoni farog’I diydadin bir lahza band o’lmas,
Vujudim iztirob aylab ko’ngul dog’ o’ldi, dog’ o’ldi.

Turubdur bag’rim ichra qon misoli g’uncha, naylarman,
Ochilmay gulsifat ushbu ko’ngul dog’ o’ldi, dog’ o’ldi.

So’zimdin xotiring uzra gumone o’zga yetkurma
Ki, izhor aylamay naylay, ko’ngul dog’ o’ldu, dog’ o’ldu.

Men rasvoyi olamdin mabodo e’tiroz etma,
Takallum birla shod ayla, ko’ngul dog’ o’ldi, dog’ o’ldi.

Ko’ngulni otashin bejo qilibdur nutqi guftori,
Qayu bog’ andalibidin ko’ngul dog’ o’ldi, dog’ o’ldi.

Bu so’zni ayladi barpo ajab gustohlik birla,
Maloli xotir o’lg’aymu, ko’ngul dog’ o’ldi, dog’ o’ldi.

Ajab ash’ori mavzun bog’ladi Vaysiy hasaddinkim,
Umarxon zufununekim, ko’ngul dog’ o’ldi, dog’ o’ldi.

Juda chiroyli satrlar....

O'nta bo'lsa o'rni boshqa uningchun,
O'g'lim otashimdan yaralgan uchqun.
Qizim parilardan chehrasi gulgun,
Qoshlari qalam deb yashaydi O'zbek!

Bir qo'lda belanchak, bir qo'lda Qur'on,
Bir elkada ketmon, birida iymon.
Barchaga barobar oftobsimon,
Yashnasin olam deb yashaydi O'zbek!

Bobolari qaysi yigitlardan kam,
Momolari hushro'y yuzdan oshsa ham.
Zurryodlari bo'lsa bitta uyga jam,
To'shak yetmay to'nin to'shaydi O'zbek!

Ehtirom etganga ehromlari bor,
Kekkayganga bo'yin egmaydi zinhor.
Beshik to'la jajji islomlari bor,
Tosh o'tmas qo'rg'onga o'xshaydi O'zbek!

Qiyosin topdingmi aytgin Muhammad?
O'xshasa o'ziga o'xshaydi O'zbek.
Yomon sher yozsang ham betingdan o'pib,
Kam bo'lma bolam deb yashaydi O'zbek!
Muhammad Yusuf

Добавлено (26.05.2008, 22:40)
---------------------------------------------
DALADA

Qovushmagan ikkita taqdir.
(Balki u ham o’zicha haqdir).
Orasiga ikki egatni
Atay tashlab o’tdi brigadir…

Qovushmagan ikkita nigoh.
(Balki savob bu, balki gunoh).
Orasiga ikki egatni
Atay tashlab o’tdi brigadir…

Hamma qizning ko’zi ularda,
Hammasi bir bo’lib o’ylardi.
Orasiga ikki egatni
Atay tashlab ketdi brigadir.

Ikki egat oralarida,
Ko’kka o’rlab ketguncha xirmon.
Ikki egat oralarida
Besh millionga yetguncha xirmon.

Zorlanadi yalinchoq nigoh
— Kel yonimga, birga teramiz.
Unamaydi tortinchoq nigoh:
— Odamlarga kulgi bo’lamiz…

Muhammad Yusuf

Ismingiz chiqadi yurak qatidan,
Ijobat istayman tilagingizga,
Ko`ksimga ilingan gœshak – g`am bilan
Qo`ng`iroq qilaman yuragingizga.

Tun bedor, men bedor, tuyg`ular horg`in,
Axir o`chgani yo`q tunchirog`ingiz.
Ko`ksimga alamlar tiqilar toshqin,
Nega band bo`ladi qo`ng`irog`ingiz.

Doim band bo`ladi qo`ng`irog`ingiz,
Kiprikka qo`nmoqda achchiq shabnamlar.
Yana kimni ado qildi dog`ingiz,
Yana kimga ayon o`sha raqamlar.

Tunning bag`rin yorib yonaman endi,
Hajringiz yoritar tunni bir lahza.
Ayting, men bezovta qilayin kimni?
Axir menda boshqa raqam bo`lmasa.

Sh.Salomov

Хотиннинг туй, лозим омадаси куп,
Ха, деса лаббай, деб туришим керак.

Ха, деса лаббай, деб туришим учун,
Уйимда пул завод куришим керак.

Уйимда пул завод кура олмасам,
Энг катта банкани уришим керак.

Энг катта банка хам кулдан келмаса,
Ха, деса шалвираб туришим керак.

Шалвираб турувчи эркак булгандан
Йук булиб дунёдан куришим керак.

Дунёда йук булиб кетмаслик учун
Мен эркак урнида туришим керак.

Яъни эркакларнинг ишини килиб,
Мазза килиб шахмат суришим керак.

Эркин Вохидов

Sizni bo'm-bo'sh xona ishga kuzatsin,
Faqat stol suhbat qursin siz bilan.
Tunlar ko'rpangizni zulmat tuzatsin,
O't bilan yashamang, yashang muz bilan.

Omadli yo'llarning izini tashlang,
Omadsiz yo'llarda yuring adashib.
Meni sog'inguncha siz shunday yashang,
Men shunday yashadim sizni sog'inib.

U.Azim

Qoshlaring yoyini tortdi taajjub,
Shunchalar charaqlab boqdi qaroqlar.
Ichkari yangi yil, archangda ajib
Turli nurlar sochib yonar chiroqlar.

Hayrating - kimnidir yodingga solar,
Meni tanimaysan, bu men – qorbobo.
Bahorni uyg’otib esganday bo’lar
O’sha yigirma yil avvalgi sabo.

Qo’llaring qaltiray boshlaydi bexos,
Eshikka suyanib turadi hasrat.
Qarshingda mung’ayib boqadi besas,
O’sha yigirma yil avvalgi qismat.

Sovuq. Tashqarida qorning quyuni,
Ko’cha chiroqlari porlar, qahrabo.
Qismat bo’ronida daydib uyingni
Yigirma yil o’tgach, topdi Qorbobo.

O’g’ling shodliklari sig’mas dunyoga –
Qorbobo qopida sovg’alari mo’l.
Deyman muztog’lardan o’tdim piyoda,
Mana yigirma yil yurib keldim yo’l.

Dasturxon. Qadahlar terilgan. Bayram.
Ularda may kabi to’lgim keladi.
Hamma narsa go’zal botartib biram,
Archangga yurakni ilgim keladi.

Qo’lingdan jaranglab tushadi qadah,
Sindi oshkor etib qayg’uli sirni.
Devorga bosh qo’yib tinglaysan nogoh,
O’sha yigirma yil avvalgi she’rni:

«Yulduzlar porlagan shu osmon haqqi,
Ona zamin haqqi qasam ichaman.
Sen mening qalbimda bir bora balqi,
Istasang, she’rimdan men voz kechaman».

Xayr.
Nigohlari qismatday qora...
Hamma narsa go’zal, dasturxon bayram.
Men chiqib ketaman bo’ronlar aro,
Kechalar boshimga yog’ar oppoq qor.

O’g’ling ma’yus tortar,
Savollar berar:
- Oyi yig’laganday bo’ldi, ajabo,
Uzoq o’tirmadi, qayerga borar
Qopini qoldirib ketdi qorbobo.

Sovuq. Muz kechalar ayoz qo’ynida,
Ko’chalar chirog’i porlar, qahrabo.
Tentirab yuradi qor quyunida
Qayga borishini bilmas Qorbobo.
Q.Norqobil